W polskim systemie prawnym istnieje domniemanie, że dziecko, które przyszło na świat w trakcie trwania związku małżeńskiego pochodzi od męża matki dziecka. Możliwe jest jednak wzruszenie powyżej wskazanego domniemania przy pomocy instytucji zaprzeczenia ojcostwa. Wszczęcie postępowania w takiej sytuacji jest możliwe na wniosek męża matki dziecka w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę. Jednak należy podnieść, iż także matka dziecka posiada legitymację czynną do wszczęcia takiego postępowania. W przypadku tej instytucji istnieje jednak ograniczenie wiekowe, tzn. po uzyskaniu przez dziecko pełnoletności nie jest możliwe zastosowanie tej sytuacji.

Dziecko po osiągnięciu pełnoletności również posiada możliwość wszczęcia postępowania w zakresie zaprzeczenia ojcostwa, jednak może to zrobić tylko w terminie 3 lat od momentu ukończenia 18 lat.

Obalenie domniemania następuje poprzez wykazanie, że mąż matki dziecka nie jest ojcem urodzonego przez nią dziecka.

Gdy sytuacja jest odwrotna tzn. nie istnieje domniemanie, że mąż matki dziecka jest ojcem dziecka lub domniemanie takie zostało obalone istnieje możliwość skorzystania z instytucji jaką jest ustalenie ojcostwa.  Ustalenie ojcostwa jest możliwe do zrealizowania w dwojaki sposób:

1. przez złożenie stosownego oświadczenia lub

2. na drodze sądowej

Złożenie oświadczenia następuje co do zasady przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Jednak po złożeniu takiego oświadczenia niezbędne jest potwierdzenie go przez matkę dziecka w określonym terminie.

Uznanie dziecka może nastąpić zarówno przed jego narodzinami, jak i po przyjściu dziecka na świat. Podobnie jak przy zaprzeczeniu ojcostwa, możliwe jest wszczęcie postępowania do momentu uzyskania przez dziecko pełnoletności.